Πίνακας αποσυμπίεσης “DECO 2000” 0 – 700 m Dr. Max Hahn.


Σίγουρα θα τεθεί το ερώτημα σε τι χρειάζονται οι πίνακες αφού σχεδόν όλοι χρησιμοποιούμε DC.

Η απάντηση είναι:
  • Διότι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε απόλυτα τα DC και να έχουμε πάντα ένα σίγουρο Back-up. 
  • Διότι χρησιμοποιούμε τους πίνακες εφεδρικά παράλληλα με τα DC.
  • Διότι κατανοούμε καλύτερα την διαδικασίας της αποσυμπίεσης.
  • Διότι βοηθάει να διευρύνουμε τις γνώσεις μας.
  • Διότι έχουμε την δυνατότητα να προγραμματίζουμε στην στιγμή τις βουτιές μας με έναν ασφαλή τρόπο.
  • Διότι μπορούμε να υπολογίσουμε και να προγραμματίσουμε διαδοχικές βουτιές.
Τέλος για την γνώση που δεν πρέπει να ξεχάσουμε λόγω χρήσης DC και να δοθεί κυρίως στους νέους αυτοδύτες να ασχοληθούν λίγο παραπάνω με το θέμα.

Γιατί επέλεξα τον πίνακα αποσυμπίεσης "DECO 2000"
  • Διότι είναι ένας από τους ποιο ασφαλείς πίνακες. 
  • Είναι πολύ εύχρηστος. 
  • Ορθολογικά προσαρμοσμένος για βουτιές αναψυχής.
  • Μας δίνει στην στιγμή όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε.

1. Τι μπορούμε να διαβάσουμε στον πίνακα και που μας είναι χρήσιμος?
Οι πίνακες μας δίνουν την δυνατότητα να διαβάζουμε τον χρόνο “0” αλλά και να βρίσκουμε τις στάσεις αποσυμπίεσης για καταδύσεις αναψυχής με χρήση αναπνευστικού αερίου τον αέρα ή με τους αντίστοιχους πίνακες Nitrox EAN 32, EAN 36 από 0-700m (32/1 - 32/2 - 36/1 - 36/2) και με την αντίστοιχη σειρά για υψόμετρο 701-1500m (701/1 - 701/2). Πρέπει όμως να ξέρουμε πως με τους πίνακες υπολογίζουμε ένα ορθογώνιο προφίλ βουτιάς. Η κατάδυση ξεκινάει με μια “κανονική” ταχύτητα και ο χρόνος που χρειάζεται να φτάσουμε στο μέγιστο βάθος της βουτιάς συμπεριλαμβάνεται στον συνολικό χρόνο κατάδυσης. Ο συνολικός χρόνος μετράει από την στιγμή που εγκαταλείπουμε την επιφάνεια του νερού και μέχρι την πρώτη στάση αποσυμπίεσης όπως αυτό προκύπτει από τον συνολικό χρόνο κατάδυσης και το μέγιστο βάθος της βουτιάς. Η ταχύτητα ανόδου στα τελευταία 10m να είναι αργή, λιγότερο από 10m/min.

Εννοείται πως με τους πίνακες δεν είναι δυνατόν να υπολογίσουμε πολυεπίπεδες βουτιές όπως τις υπολογίζει ένα DC. Μπορούμε όμως να τον χρησιμοποιήσουμε για τους υπολογισμούς μας με το μέγιστο βάθος και τον συνολικό χρόνο κατάδυσης από την στιγμή που εγκαταλείπουμε την επιφάνεια μέχρι και την πρώτη στάση αποσυμπίεσης. Χρησιμοποιώντας γενικά τους πίνακες προκύπτουν σημαντικά μεγαλύτεροι χρόνοι αποσυμπίεσης, αυξάνει όμως σημαντικά την ασφάλεια μας. Μπορούμε επίσης να διαβάσουμε τους χρόνους αποσυμπίεσης για επαναληπτική/ες βουτιά/ες μέσα στην ίδια ημέρα μετά από κάποιο χρόνο παραμονής στην επιφάνεια.

2. Οι ενδείξεις του πίνακα:

Στον πίνακα “DECO 2000” μπορούμε να διαβάσουμε:
  • Το βάθος βουτιάς από 12m έως 63m με διαβάθμιση ανά 3m. 
  • Τους χρόνους “0” στο εκάστοτε βάθος. 
  • Τους χρόνους κατάδυσης που επιθυμούμε για μια συγκεκριμένη βουτιά.
  • Τις στάσεις αποσυμπίεσης ανάλογα με το βάθος βουτιάς 3m, 6m, 9m, 12m, 15m με τους ανάλογους χρόνους για την κάθε στάση.
  • Επαναληπτικό Group (repetitive group) B, C, D, E, F, G (είναι απαραίτητο για τον υπολογισμό επαναληπτικής βουτιάς / βουτιών). 
  • Χρόνους παραμονής στην επιφάνεια ανάλογα με το Επαναληπτικό Group (repetitive group) σε h:min.
  • Το βάθος της επαναληπτικής βουτιάς και τον αντίστοιχο υπόλοιπο χρόνο “0” από την βουτιά που προηγήθηκε).
  • Χρόνος που δεν επιτρέπετε να πετάξουμε μετά από μια βουτιά (no fly time).
Στους πίνακες θα συναντήσετε μερικές άγνωστες λέξεις όπως:
Austauchtabelle                                     = Πίνακάς αποσυμπίεσης
Aufstieg mit 10 m/min                            = Ανάδυση (ταχύτητα ανόδου) 10 m/min
Tiefe (m)                                               = Βάθος (m)
Nullzeit min (')                                       = Χρόνος  "0" min (')
Erst planen - dann Tauchen           = Πρώτα προγραμματίζουμε - και μετά καταδυόμαστε
Grundzeit (min)                                      = Χρόνος βυθού (min)
Dekopause (min)                                   = Στάση αποσυμπίεσης (min)
Wiederholungsgruppe                            = Επαναληπτικό γκρουπ
Oberflächenpause (h : min)                     = Διάλειμμα επιφανείας (h : min)
Zeitzuschläge  (min)                                = Πρόσθετος χρόνος (min)
Tiefe der Wiederholungstauchgangs (m)  = Βάθος επαναληπτικής βουτιάς (m)
Zeitzuschlag zur Grundzeit (min)              = Πρόσθετος χρόνος βυθού                    
    3. Πως χρησιμοποιούμε τους πίνακες σε βουτιές με   αποσυμπίεση.

    Προγραμματισμένη κατάδυση στα 28m βάθος, συνολικός χρόνος 32min.

    Στον προγραμματισμό μιας βουτιάς παίρνουμε πάντα το μέγιστο βάθος της βουτιάς της 1η στήλης που θέλουμε να καταδυθούμε. Σε περίπτωση που το προγραμματιζόμενο βάθος βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βάθη του πίνακα, παίρνουμε πάντα το αμέσως μεγαλύτερο βάθος, το οποίον μας προσφέρει και την μεγαλύτερη ασφάλεια.
    Διαπιστώνουμε πως το προβλεπόμενο βάθος βουτιάς 28m δεν υπάρχει στον πίνακα, διαβάζουμε το αμέσως επόμενο βάθος δηλαδή 30m. Το ίδιο ακολουθούμε και στον προγραμματιζόμενο χρόνο, 32min δεν υπάρχει στον πίνακα παίρνουμε τον αμέσως μεγαλύτερο χρόνο δηλαδή 33min. Αφού διαπιστώσαμε το βάθος και τον συνολικό χρόνο της βουτιάς αμέσως στις επόμενες στήλες (δεξιά) προκύπτουν οι στάσεις αποσυμπίεσης. Στο παράδειγμα μας είναι στα 6m/5min και στα 3m/12min.
    Για τον χρόνο κατάδυσης στην 2η στήλη ισχύει το εξής: Ο χρόνος που διαβάζουμε, είναι ο χρόνος από την στιγμή που εγκαταλείπουμε την επιφάνεια μέχρι να φτάσουμε στην πρώτη στάση αποσυμπίεσης.

    Η ταχύτητα ανόδου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 10m/min και η άνοδος πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ποιο ομαλή δηλαδή max. 10m/min. Σε περίπτωση που η ταχύτητα ανόδου είναι πολύ ποιο αργή από 10m/min. Τότε αυτός ο χρόνος ανόδου μετράει μαζί στο συνολικό χρόνο βουτιάς μέχρι να φτάσουμε στην πρώτη στάση αποσυμπίεσης.


    Πρόσθετα μέτρα ασφαλείας:

    Βουτιά σε παγωμένα νερά.
    Όταν κάνουμε βουτιά σε παγωμένα νερά, τότε διαβάζουμε το αμέσως μεγαλύτερο βάθος στον πίνακα από την αρχική μας πρόθεση, π.χ. υπολογίζουμε την βουτιά στα 33m αντί 30m που βουτήξαμε τα οποία όμως κρατάμε σαν μέγιστο βάθος.
    Υπερβολική κούραση
    Σε περίπτωση στο διάστημα της βουτιάς νιώσουμε υπερβολική κούραση λόγω ρευμάτων ή για οποιαδήποτε άλλη αιτία τότε πολλαπλασιάζουμε τον συνολικό χρόνο βουτιάς χ 1,5, δηλαδή αυξάνουμε θεωρητικά τον χρόνο της βουτιάς κατά 50% και υπολογίζουμε τις στάσεις αποσυμπίεσης ανάλογα.

    Παράδειγμα:
    Βουτιά 30min. Σε βάθος 24m, ταχύτητα ανόδου 10m/min. Στάση αποσυμπίεσης στα 3m/4min.

    Συνολικός χρόνος κατάδυσης.

    Ο συνολικός χρόνος κατάδυσης υπολογίζεται ως εξής:
    • 3min από 0-24m διαφορά βάθους (ταχύτητα καθόδου περίπου 10m/min.)30min. στα 24m (και μέχρι την πρώτη στάση αποσυμπίεσης)
    • 4min. στα 3m (στάση αποσυμπίεσης)

    Συνολικός χρόνος κατάδυσης = 37min.
    Ο συνολικός χρόνος κατάδυσης μας χρησιμεύει για να υπολογίσουμε την ποσότητα του αερίου που πρέπει να έχουμε διαθέσιμο.

    4. Επαναληπτικές βουτιές.
    Μεταξύ δυο καταδύσεων πρέπει να αφήνουμε να περάσει ένα χρονικό διάστημα όχι μικρότερο των 2 ωρών, ακόμα και αν κάποιοι πίνακες μας επιτρέπουν να ξεκινήσουμε την επαναληπτική βουτιά μετά από 15 λεπτά. Αυτό διότι είναι αποδεδειγμένο ότι 40 έως 120 λεπτά μετά την πρώτη βουτιά υπάρχει η μεγαλύτερη συσσώρευση μικροφυσαλίδων στο σώμα μας. Επομένως όσο ποιο μεγάλος είναι ο χρόνος ανάμεσα στις δυο βουτιές τόσο μεγαλύτερη είναι η ασφάλεια μας.
    Στην επαναληπτική βουτιά προσθέτουμε επιπλέον χρόνο λόγω της επιβάρυνσης του οργανισμού μας με άζωτο από την 1η βουτιά (υπόλοιπο χρόνου “0”). Ο χρόνος αυτός εξαρτάται από την παραμονή μας στην επιφάνεια μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης βουτιάς και το επαναληπτικό Group (τελευταία στήλη του πίνακα). Όσο ποιο μεγάλος είναι ο χρόνος μεταξύ των βουτιών τόσο ποιο μικρός είναι ο πρόσθετος χρόνος (υπόλοιπο χρόνου “0” της 1ης βουτιάς) που προσθέτουμε στην διαδοχική βουτιά.

    Εφόσον έχουμε τα δυο αυτά στοιχεία δηλαδή τον χρόνο παραμονής στην επιφάνεια και το επαναληπτικό Group (repetitive group) μπορούμε να υπολογίσουμε την δεύτερη βουτιά.

    Προσοχή:
    Στο προγραμματισμό μας αποφεύγουμε όσο μπορούμε αν αυτό είναι εφικτό το επαναληπτικό Group (repetitive group) G, διότι είμαστε ναι μεν ακόμα ασφαλείς, αλλά οριακά απέναντι σε πιθανή νόσο.

    Παράδειγμα: 1η βουτιά, βάθος -27m / 30min.

    Διαβάζουμε στον πίνακα: 
    • Στάση αποσυμπίεσης -3m / 8min
    • Επαναληπτικό Group F.

    Η 2η βουτιά επιθυμούμε να γίνει στα -24m βάθος / 23min.
    Χρόνος επιφανείας ανάμεσα στην 1η και την 2η βουτιά είναι 2h.

    Πρόσθετος χρόνος (υπόλοιπο χρόνου “0” από την πρώτη βουτιά).
    Τον πρόσθετο χρόνο τον βρίσκουμε ως εξής:
    Διαπιστώσαμε ότι το επαναληπτικό Group είναι το F, το αναζητούμε αντίστοιχα στην δεύτερη σελίδα του πίνακα. Βρίσκουμε την κάθετη γραμμή (με το βελάκι) προς τα κάτω ανάμεσα στον χρόνο επιφανείας στην 1η και την 2η βουτιά και τον αμέσως μεγαλύτερο χρόνο, το ακολουθούμε μέχρι να έχουμε στην πρώτη στήλη αριστερά οριζόντια το βάθος** της δεύτερης βουτιάς 24m. Εκεί διαβάζουμε 22min. Ο χρόνος αυτός είναι ο πρόσθετος χρόνος που θα προσθέσουμε στον χρόνο της 2ης βουτιάς (23min + 22min = 45min) ο οποίος είναι θεωρητικά ο συνολικός χρόνος υπολογισμού της 2ης βουτιάς.
    Με το νέο δεδομένο βρίσκουμε στην 1η σελίδα του πίνακα 24m/45min (24m/45min δεν υπάρχει, διαβάζουμε 24m/47min) από όπου προκύπτει αποσυμπίεση στα -6m/2min και στα –3m/14min.

    Προσοχή:
    Πραγματοποιούμε αυστηρά το προγραμματισμένο προφίλ της 2ης βουτιάς 24m / 23min και κάνουμε την αποσυμπίεση με τον νέο συνολικό χρόνο που προέκυψε από τον συνυπολογισμό του πρόσθετου χρόνου και δεν πρέπει να παρασυρθούμε ότι η βουτιά με βάσει τον πίνακα 24m/23min είναι στο χρόνο “0”.

    Παρατήρηση:
    ** Σε περίπτωση που το βάθος που επιλέξαμε για την διαδοχική βουτιά βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βάθη του πίνακα επιλέγουμε (αντίθετα με όλες τις άλλες περιπτώσεις) το μικρότερο βάθος διότι αυτό μας παρέχει μεγαλύτερο πρόσθετο χρόνο και επομένως μεγαλύτερη ασφάλεια.

    Χρήστος Ευθυμίου

    0 σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου